-
1 βητάρμων
Grammatical information: m.Derivatives: Secondary βηταρμός `dance' (A. R. 1, 1135).Origin: GR [a formation built with Greek elements]X [probably]Etymology: One connects ἁραρίσκω etc. though there is no other compound with - αρμων) which governs the preceding (as in πολυ-κτήμων; s. Sommer Nominalkomp. 12 m. n. 2, 117), which seems derived from βῆ-ναι, but there is no clear solution. Pisani Ist. Lomb. 73: 2, 35 assumes haplology from *βηματ-άρμων, which seems possible; Brugmann Sächs. Ges. Ber. 51 (1899) 199 n. 1 starts from *βητος, *βητη or (with dissimilation) *βῆτρον = Skt. gā́tram `limb'. Belardi Doxa 3, 198 assumes βη-τ- (nom. *βής) like δω-τ- (nom. δώς). - Cf. also Bechtel Lex. 81f., Knecht Τερψίμβροτος 34 and Schwyzer 442 n. 6.Page in Frisk: 1,234Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βητάρμων
См. также в других словарях:
βητάρμων — βητάρμων, ο (Α) 1. ο χορευτής 2. ως επίθ. ο χορευτικός, που φαίνεται σαν να χορεύει. [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Με βάση την ερμηνεία του Ησυχίου («ορχησταί από του ηρμοσμένως βαίνειν»), η λ. βητ άρμων συνδέεται ως προς το β συνθετικό με την ομάδα… … Dictionary of Greek
